salzburg'dan prusya ve brandenburg'a mülteciler videoda geçmiş İnanılmaz Vatan hikayeleri

(Nadja Laue tarafından)
Luther'in Reformu Almanya'da giderek daha fazla destek kazanınca, bu inanç Avusturya ve İsviçre'ye de sıçradı.

Ancak, eski muhafazakar Katolik ülkeler herhangi bir ıslahat dalgasına müsamaha göstermek istemediler. - Papa sevgisi inancına bağlı kalmak istediler. Ama yeraltında, gizlice, Luther'in öğretilerini takip eden ve onun yeni yönergelerine göre vaaz veren insanlar vardı.

Köylü Savaşları (1525-26) ve ardından Otuz Yıl Savaşları (1618-48) Alman topraklarında sürerken, gizli cemaatler büyüdü.

Ve nihayet, 1731'de Salzburg halkından (şimdi burada daha yakından bakmak istiyoruz) bir bağlılık yemini talep edildi. - | 5 Ağustos 1731'de Salzburg Protestanları bağlılık yemini ettiler. Ancak sonuç, Salzburglu Protestanların artık ülkelerinde kalmalarına izin verilmemesiydi.
Kilisede bir bölünme istemediler. Büyük gruplar oluştu ve sonunda Salzburg'dan 20.000 kişi anavatanlarını terk etti.
Onlara bir rahmet verildi. Eşlerini ve çocuklarını, hayvanlarını ve tüm mallarını yanlarına alarak eşyalarını da alarak yurtlarından çıkmalarına izin verildi.
1731 sonbaharının sonlarında ve 1732 kışında, ilk 5.000 hizmetçi ve hizmetçi ülkeden kovuldu. Bazıları uyarılmadan yakalandı ve yalnızca ulusal sınırlarda serbest bırakıldı.

Ama bütün insanlar nereye gitmeli? 20.000 kişi bakılmak ve beslenmek istedi, yaşamak ve çalışmak istedi. Peki onları nereye yerleştirmiş olabilirsin?

Aslında o zamanlar onları memnuniyetle kabul eden tek bir ülke vardı: Prusya. | O zaman, Prusya hala inşa sürecindeydi.
Berlin hala nüfusu 5.000'den biraz fazla olan daha küçük bir şehirdi. | Burada büyük bir metropol inşa edilecekti. Ancak vatandaşlar olmadan, ülkeye vergi ve emek getiren insanlar olmadan bu pek mümkün değildi.
2 Şubat 1732'de I. Friedrich Wilhelm, Salzburg halkı için Prusya davetiye patentini yayınladı. Halk, sürüler halinde Prusya'nın çağrısına uydu.

Aynı zamanda, Salzburg'un bazı sakinleri Hollanda'ya veya Amerika'ya gitti. Ama Brandenburg ve Prusya'ya yönelik büyük hareketle ilgileniyoruz. Bugün sadece uçağa veya trene binilirdi.

O zamanlar insanların bunu yapma fırsatı yoktu. Sadece senin ya da yük hayvanının ayakları vardı. Ne de olsa, insanlar 640 km'yi kat etmek zorunda kaldılar ve bu da büyük bir yaşlı, kadın ve çocuk maiyeti ile.

Yiyecek kıttı ve insan, içinden geçtiği ülke halkının hoşgörüsüne güvenmek zorundaydı. - Prusya kralının belirttiği zaman dilimine varmak için günde 25 km yol kat etmeniz gerekiyordu. Katılan herkes için bir meydan okuma. Bazı yerlerde mülteciler kabul edildi. Başka bir yerde, yiyecek almak için yoldaki ağaçlardan çalmak zorunda kaldılar.

Para ve mücevherler kısa sürede satıldı ve gelirleri yenildi. Açlık ve soğuk gerisini halletti. Örneğin Leipzig'de iyi karşılandılar ve Halle de onlarla ilgilendi. - Bu Protestan ülkede nadir değildi. Dışlananların haberi konvoydan iki gün önce geldi. Gezdikleri yerler insanlar için hazırlanmıştı. - Weissenfels aynı zamanda kuzeye giden yolda bir rota noktasıydı. -

Varıştan iki gün önce, belediye meclisine Salzburg halkının geleceği bildirilmişti.
Kasabanın ileri gelenleri aceleyle halka nasıl davranılması gerektiğini ve kasaba ahırlarından ne verilebileceğini tavsiye ettiler. - Bir süre sonra hiçbir şey vermemeye karar verildi. Herkesi besleyemezsin.
Ancak, alayın şehir içinden geçmesine izin verildi, bu yüzden şehri atlamaya gerek yoktu.

Tren Naumburg'dan geldi. Naumburg'da Vogelwiese'de kamp kurmuşlardı.
Weißenfels kasabasının arkasında (kabaca Töpferdamm'ın tepesinde) mültecilerin geceyi geçirecekleri bir sonraki yer olacak bir açık alan vardı.

Weißenfels o zamanlar o kadar büyük değildi. Bugün şehre ait olan küçük banliyölere vahşi mahalleler deniyordu. - Tüchner ailesi bu semtlerden birinde yaşıyordu. Çiftçiydiler, bir çiftlikleri ve özgürce ektikleri iki tarlaları vardı. Avlu, bugünün Lassalleweg bölgesinde durmuş olmalı. | Çiftçi, eşi ve 16 çocuğu çiftlikte yaşıyordu. Ayrıca dört yiyici - şehirde açlıktan ölecek olan akrabaların çocukları, büyükanne ve büyükbaba (her ikisi), altı hizmetçi ve üç hizmetçi. Büyük bir evdi. Her zaman yemek için çok az şey vardı. Konvoy, saatlerce şehrin içinden geçti ve ardından açık alanda büyük bir vagon grubu oluşturdu. Ortalarına çadırlar ve brandalar kuruldu.

Birçok ateş ısındı ve ışık verdi. - Naumburg'dan kalan cılız artıklar herkese adil bir şekilde dağıtıldı. Tüchner o gün şehirdeydi. Oradan yeni bir saban almış ve eve gidiyordu. İnsanları gördü, konuştuklarını duydu ve etkilendi. Eve geldiğinde karısına mültecileri anlattı.

Karısı bir sepete taze pişmiş ekmek, toprak sürahideki inek sütü ve peynirin yanı sıra taze asılmış sosisler ve bir parça domuz pastırması koydu. vermeye hazırdılar. İhtiyaç anında yardım etmek istediler. Tüchnerin, çocuklarla birlikte mahalleye gitti.

Ancak birçok ateşin ışığını görür görmez, beraberinde getirdiğinin yeterli olmayacağını anladı. Bu yüzden en büyük oğlunu eve gönderdi. Baba ve oğul ahırı açtı ve vagona tahıl, un, lahana ve patates doldurdu. - Hizmetçiler çiftlikten tavukları yakalayıp kümeslere koydular. Hizmetçiler bahçeden olgun ve yenilebilir ne varsa getirdiler.
Kileri ve bacayı boşalttılar.

Fırından çıkan tatlı yulaf lapası bile sarılmıştı. Dedeler pipo tütününü paketlediler. Bütün mahkeme her şeyi mülteci kampına taşıdı ve sürdü.
Yanlarında domuz bile getirmişler. Aynı akşam katledildi. Şehir atalarının mültecilere reddettiğini yürekten verdiler. - Ondan sonra evde bir parça ekmek bile kalmadı.

- Konvoy ertesi gün hareket ettiğinde, Tüchner şehre girdi. - Ne yaptığını ve şehir ona yardım etmezse ailesinin açlıktan öleceğini bildirir. Utanarak meclis üyeleri onun verdiklerini verdiler. | Ve dahası: belediye meclis üyeleri ona hediye maaşını ödedi. - Hediye parası şu anlama gelir: Kalbiniz size yardım etmenizi emrettiği için taşıyabileceğinizden fazlasını verirseniz, başınızın belaya girip girmeyeceğini düşünmeden kilise hediye parasını öder. | Bunlar iki altın parçasıydı.
Ama Tüchner bunu istemiyordu. |

Parayı ne yapacağını şaşırdı.

Ve kesinlikle biri onu evde kullanabilirdi.
Ama ahır yine doluydu. Şehir beylerinin hoşgörüsü sayesinde açlık çekmediler. O yüzden iade etti. Ancak, boş değil. Numara! Biraz hatırlatmak istedi. | Fenster'deki manastır kilisesine bağışta bulundu. Tüchner penceresi , arka planda bir araba ve atı, diğer insanların önünde bir diğerine hediyeler veren bir adam gösterdi . Birkaç hafta sonra Salzburgerler Berlin'e geldiler ve orada kaldılar. Bugün hala burada ve Brandenburg'da Salzburg ailesinin torunlarını bulabilirsiniz.

Soyadları kökenlerini gösterir.
Bunların arasında Brandstädter, Brindlinger, Degner, Höfert, Hohenegger, Höll, Holle, Höllensteiner, Höllgruber, Hölzel, Holzinger, Holzlehner, Holzmann, Hopfgärtner, Hörl, Hoyer, Hubensatter, Huber, Leidreiter, , Pfundtner, Scharffetter, Schindelmeiser, Schweinberger, Sinnhuber, Steinbacher, Turner ve diğerleri Benden not: Pencerenin açıklamasını ilk okuduğumda, Yusuf'un Mısır'daki açlıktan kardeşlerine yardım etme hikayesi aklıma geldi. Ancak Tüchner penceresi adı , Salzburg halkına yolu gösterdi. Pencere, manastırın 1596 yılına ait ilk envanter listelerinden birinde yer almamaktadır. Ancak yıkım dosyasında (Anıt Koruma Bürosu) Tüchner penceresi nden bahsedilmektedir. Ayrıca demonte ve özenle paketlenmiş olduğundan bahseder.

Bu vitray pencerenin nereden geldiği bilinmiyor. Belki civardaki bir köy kilisesindedir. 1732 tarihli kilise kayıtları, Tüchner'in ortaya çıkışını ve hediye ödemesini göstermektedir.

Actualizado por: Danielle Lange - 11.04.2023 - 15:05:03
509TE789131tlRGkpn6r2y82F.7V12U

Salzburg'dan Prusya ve Brandenburg'a Mülteciler